نمونه دادخواست تجدیدنظر خواهی جرم توهین به مقدسات

به نام عدل و انصاف

امام علي عليه السلام: «اگر هزار گناهكار رهايي يابد بهتر از آن است كه بي گناهي مجازات شود.​»

رئيس و قضات محترم دادگاه تجديدنظر استان …………….

موضوع: تجديدنظر خواهي از دادنامه صادره از شعبه محترم ……… دادگاه …………………….. مبني بر محكوميت راجع به توهین و اهانت به مقدسات اسلام و اخلال در نظم و آسایش عمومی

با سلام؛

احتراماً در مقام اعتراض به دادنامه شماره …………………… صادره از شعبه محترم ………… دادگاه ……………………، بدواً شرح مختصري  از ماوقع ايفاد داشته، متعاقباً توجه حضرات عالي را به موارد مستلزم صدور حكم برائت متهمين جلب مي نماييم :

شرح ماوقع

در این قسمت شرح مختصری از ماوقع پرونده که منجر به صدور حکم محکومیت راجع به توهین به مقدسات اسلام شده است آورده شود.

1. فقدان سوء نيت

آن گونه كه در مقدمه ذكر گرديد موكلين صرفاً در جهت ابراز همدردي با خانواده متوفي به شيوه آنان اقدام به مشاركت در سوگواري نموده اند و در آن زمان هرگز توجهي به همزماني اقدام مذكور با روز تاسوعاي حسيني نداشته اند و از اين جهت با شبهه مصداقيه و عدم تعلق اراده به موضوع اتهامي و نتيجتاً فقدان سوء نيت مواجهيم. به خصوص اينكه مراسمي يا نشاني از روز تاسوعا و عزاداري سيد الشهدا در محل بروز رفتار وجود نداشته است تا دلالت بر توجه متهمين به آن بنمايد و ثانياً اصل اقدام نيز در راستاي عزاداري بوده كه حتي در فيلم هاي منتشره نيز افراد در زمان دست زدن در حال اشك ريختن نيز مي باشند و از آن جا كه الاعمال بالنيات مي باشد و توجها محرز بودن اين نكته كه اقدام به هيچ وجه به قصد ابراز شادي نبوده است قاعده مقدس درء حاكم مي باشد.

2. عدم امكان برداشت اقرار از اظهارات موكلين نسبت به عنوان اتهامي 

گرچه دادنامه صادره بر خلاف دستورالعمل ارزيابي اتقان آراي قضائي مصوب رئيس محترم قوه قضائيه داراي خصوصيات يك رأي متقن و مستند و مستدل نمي باشد با اين وجود بخشي از دادنامه صرفا اشعار مي دارد كه يكي از دلايلي كه رأي بر آن استوار گرديده است اقرار متهمين مي باشد، حال اينكه اولا موكلين در تمام مراحل دادرسي منكر اتهامات انتسابي بوده اند و صرف اظهار ندامت آن هم به توصيه بازپرس محترم، دلالتي بر اقرار نسبت به پذيرش عنوان اتهامي ندارد و موكلين صرفا راجع به حضور در محل آرامستان كه براي ايشان مستوجب ايجاد تنگنا و مشكلات قضايي شده اظهار ندامت نموده اند؛ از سويي حتي اگر مورد مذكور را به طريقي به دور از صواب، اقرار در نظر بگيريم طبق تبصره 2 ماده 119 قانون آئين دادرسي كيفري قانون مجازات اسلامي اقرار مي بايستي نزد قاضي صادر كننده حكم صورت گيرد تا مستند رأي قرار گيرد و آن گونه كه ملاحظه مي فرمائيد در جلسه رسيدگي، موكلين اتهامات انتسابي را نپذيرفته اند. مجددا لازم به ذكر است طبق ماده 360 قانون آئين دادرسي كيفري اقرار مي بايستي صريح و واضح در مقصود باشد. وفق مقرره مذكور، دادگاه زماني به استناد اقرار رأي صادر مي كند كه متهم به طور صريح اقرار به ارتكاب جرم كند به طوري كه هيچ گونه شك و شبهه اي در اقرار و نيز ترديدي در صحت و اختياري بودن آن نباشد که پر واضح است در پرونده حاضر نه تنها با چنین اقراری مواجه نمی باشیم بلکه اتهامات انتسابی به کرات مورد انکار قرار گرفته است.

3. لزوم توجه به معناي عرفي اقدامات صورت گرفته و ملاحظه عنصر مكان، زمان در تفسير آنها

بركسي پوشيده نيست كه قضاوت كردن كاري است بسيار تخصصي و حاوي دشواري هايي كه با هيچ حرفه ديگري قابل قياس نيست: در اين ميان در پرونده هاي كيفري، رسالت دادرس دو چندان دشوار است زيرا ايشان لازم است از سرزمين حقوق هجرت نموده و وارد وادي ساير علوم اجتماعي شده و با بهره گيري از دانش مردم شناسي، انسان شناسي، جامعه شناسي و ساير شاخه هاي علوم انساني، رفتارهايي را از منظر عرفي با مقصود قانونگذار تطبيق دهد، متأسفانه دادگاه محترم بدوي بي آنكه بتوان بر ايشان خورده گرفت به اين مهم نائل نيامده است، صرف دست زدن و هم زمان شدن آن با روز خاصي را به مثابه ابراز شادي و اهانت به مقدسات فرض نمودن برداشتي سطحي و به دور از صواب و به واسطه ناديده گرفتن اوضاع و احوال و عناصر مكان و زمان در موضوع مي باشد، شايسته است اولاً توجه گردد كه دست زدن اقدامي است كه در شرايط مختلف معناي متفاوتي بر آن بار مي شود و بسته به موقعيت معناي تشويق، تأييد، حمايت و بعضاً شادي از آن قابل استنباط مي باشد و ثانیا به اين مهم توجه شود كه در كنار خانواده مرحوم و شركت در سوگواري ايشان، دورترين برداشت ممكن همان برداشتي است كه دادگاه محترم بدوي از آن نموده و آن را به قصد شادي و توهين به مقدسات به واسطه هم زماني آن با روز تاسوعا فرض نموده است. چون اساسا اگر چنین قصدی وجود داشت خانواده متوفی اساسا مانع حضور موکلین می شدند آن که اقدام ایشان را در جهت مشارکت در سوگواری خود تلقی نمایند.

علاوه بر اين توجه حضرات عالي را به اين مهم نيز جلب مي نمايد كه در برخي خرده فرهنگ هاي كشورمان در مراسم سوگواري عزيزي كه فوت شده (به خصوص اگر متوفي جوان باشد) مراسم رقص بخشي از آيين سوگواري مي باشد و بديهي است هيچ نظاره گر منصفي تلقي شادي از رقص مذكور نمي نمايد.

4. لزوم در نظر گرفتن سيره پيامبر اكرم و ائمه(ع) در برخورد با جرم اهانت به ساحت ايشان با توجه به فلسفه قانونگذاري

از آن جا كه فلسفه جرم انگاري توهين به مقدسات در جهت دفاع از كيان و حيثيت اين مقدسات است، مي بايستي سيره پيامبر و ائمه در برخورد با اين دست جرائم ملحوظ گردد. زيرا هرگونه اقدام افراطي و مغاير با سيره ايشان خود مي تواند موجب وهن مقدسات گردد و آن اقدام افراطي به مقدسات نسبت داده شود. در مانحن فيه جواني كه صرفاً در آرامستان اقدام به پخش شربت نموده است محكوم به تحمل 6 سال و 8 ماه حبس و 74 ضربه شلاق و تبعيد گرديده است.

عاملي به نقل از علي بن عطيه از امام صادق چنين روايت كرده است: نزد امام بودم و شخصي از وي در مورد كسي سؤال كرد كه در حالت خشم به پيامبر(ص) دشنام مي دهد، آيا خداوند او را مجازات مي كند؟ امام فرمودند: «خداوند بخشنده تر از آن است كه سخت گيري كند.» حال وجدان قضات محترم دادگاه تجديدنظر را دعوت به قياس اين دو برخورد نموده و چنانچه بي ارتباط بودن دو برخورد را ملاحظه فرموديد بر آن حضرات فرض شرعي و قانوني است كه دادنامه بدوي نقض گردد.

5. لزوم صريح بودن توهين و عدم امكان تفسير موسع قوانين

يكي از شرايط لازم براي صدق عنوان توهين بر رفتار، صريح بودن اعمال ارتكابي است. لذا الفاظ و اعمالي مانند دست زدن كه تفسير بردار است باعث تحقق جرم توهين نمي گردد كه اين مهم صراحتا در قانون استفساريه مجلس شوراي اسلامي در سال 1379 مورد اشاره واقع گرديده است و در ماده واحده استفساريه مذكور عنوان شده: «از نظر مقررات كيفري اهانت و توهين و … عبارت است از بكار بردن الفاظي كه صريح يا ظاهر باشد و يا ارتكاب اعمال و انجام‌ حركاتي كه با لحاظ عرفيات جامعه و با در نظر گرفتن شرايط زماني و مكاني و موقعيت اشخاص موجب تخفيف و تحقير آنان شود و با عدم ظهور الفاظ‌، توهين تلقي نمي‌گردد.» بنابراين عدم صراحت رفتار ارتكابي توسط موكلين و لزوم تفسير مضيق قوانين كيفري ايجاب مي كند هم چنان ايشان را در پناه اصل برائت قرار دهيم.

​عالي جنابان

آن گونه كه از شواهد مضبوط در پرونده بر مي‌ آيد كم ترين دليلي مبني بر قصد و توجه متهمين به امكان توهين آميز بودن رفتار به مقدسات مذهبي وجود نداشته است، همه موكلين داراي سابقه فعاليت مذهبي در مساجد و حسينيه هاي شهر بوده اند كه بخش عمده اي از مستندات آن قبلا تقديم دادگاه گرديده است و علاوه بر آن وجود ايمان در مسلمان مفروض است كه همين فرض نيز مانع از آن مي‌ شود كه باور به توهين به مقدسات توسط ايشان داشته باشيم. محکومین مرحله بدوی به هر دری زده اند که ” ما خود از محبان اهل بیتیم و تمنا داریم چنین اتهام ناروایی به اینجانبان نسبت ندهید و ما را از درگاه آن بزرگواران طرد ننمایید اما با این وجود دادنامه بدوی بر تحقق توهین به مقدسات اصرار ورزید، که در هر حال اصرار مذکور با قواعد دینی به نظر هم سو نمی آید. از آن جا كه جرم انگاري توهين به مقدسات در مقام صيانت از باورها و ارزش هاي جامعه و نيز حفظ شئون آن مي باشد و كم ترين دليلي مبني بر قصد موكلين به منظور اهانت به مقدسات وجود ندارد و از سويي قواعد حاكم بر تعدد معنوي اتهامات و مفاد ماده 131 قانون مجازات اسلامي نيز ناديده انگاشته شده است و در مانحن فيه دفاع و صيانت از جايگاه امام حسين(ع) مطرح مي باشد، فرض است تا با سيره و سلوك ايشان و دين مبين اسلام كه مبتني بر تسامح و تساهل و گناه پوشي بوده است با متهمين برخورد گردد.

 لذا اميد است با حاكميت قانون و رأفت اسلامي، عدالت در حق موكلين اجرا گردد.

با تجديد احترام

مشاوران حقوقی ایرانلا

گروه وکلای قلمداد در تمامی زمنه های حقوقی ازجمله اخذ پابند الکترونیک و اطلاعات تکمیلی در مورد انواع زندان در ایران، اعتراض و یا شکایت در دیوان عدالت اداری، اعاده حیثیت و مجازات آن، مراحل شکایت از مشاور املاک و فروش مال غیر با قولنامه و یا ابطال رای داوری خارج از موعد ، شکایت از ضابطین دادگستری ،شکایت از قاضی دادگستری با وکلای متخصص در کنار شما خواهد بود. برای انجام مشاوره تلفنی و یا حضوری می توانید با تماس با گروه حقوقی ایرانلا  درخواست داشته باشید.